bandonéon

bandonéon

bandonéon [ bɑ̃dɔneɔ̃ ] n. m.
• 1905; all. Bandoneon, de H. Band, nom de l'inventeur
Petit accordéon à soufflet de section carrée, en usage dans les orchestres de tango.

bandonéon nom masculin (allemand Bandoneon, de Band, nom propre) Instrument de musique à air, à anche libre et à clavier, proche de l'accordéon.

bandonéon
n. m. Petit accordéon de forme hexagonale.

⇒BANDONÉON, subst. masc.
Petit accordéon utilisé surtout dans les orchestres de tangos. À petits coups de soufflets précieux, les bandonéons de l'orchestre démarraient (...) un tango (A. SIMONIN, Le Cave se rebiffe, 1954, p. 38)
Prononc. :[]. Étymol. et Hist. 1928 (Lar. 20e), synon. bandoléon. All. bandoneon, terme formé à partir du nom de Heinrich Band, commerçant de Krefeld qui édita cet instrument vers 1840 (Brockhaus Enzykl.; C. SACHS, Reallexikon der Musikinstrumente, Hildesheim, 1962); la finale -eon d'apr. l'all. Orpheon (XVIIIe s. d'apr. SACHS, op. cit.); -on- d'orig. obsc., peut-être seulement syll. de renforcement et de transition.

bandonéon [bɑ̃dɔneɔ̃] n. m.
ÉTYM. 1905, in D. D. L.; mot all. Bando-neon, de Heinrich Band, nom de l'inventeur, et la finale -éon (de l'all. Orphéon) dans accordéon, diffusé par l'esp. d'Argentine.
Petit accordéon hexagonal, surtout en usage dans les orchestres de tango et dans la musique russe traditionnelle.Abrév. fam. Un bando (1965, Sarrazin, l'Astragale, in D. D. L.).
0 Dédaignant de poursuivre, il se lève pour décrocher son bandonéon et se met à pianoter des arpèges distraits, en faisant bâiller lentement le soufflet.
A. Sarrazin, l'Astragale, p. 49.

Encyclopédie Universelle. 2012.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Regardez d'autres dictionnaires:

  • Bandoneón — Saltar a navegación, búsqueda El bandoneón es un instrumento musical aerófono a fuelle, pariente de la concertina (deutsche koncertina), de forma rectangular y sección cuadrada y timbre particular. Fue diseñado inicialmente en Alemania y como… …   Wikipedia Español

  • Bandoneon — Bandonéon Anibal Troilo et son Alfred Arnold Doble A Le bandonéon est un instrument de musique à vent et à clavier de la famille des instruments à anches libres, originaire d Allemagne. Il existe une confusion sur la différence entre les claviers …   Wikipédia en Français

  • Bandoneon — Cardenal (Hergestellt von ELA für Hohner, vor 1939) Das Musikinstrument Bandoneon, ursprünglich Bandonion, ist ein von Heinrich Band konstruiertes Handzuginstrument, das aus der Konzertina entwickelt worden ist. Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • bandoneón — sustantivo masculino 1. Área: música Instrumento musical parecido al acordeón pero más grande y con teclado a ambos lados, muy popular en Argentina: tocar el bandoneón …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • bandoneón — (Del al. Bandoneon, y este acrón. de H. Band, 1821 1860, músico que lo inventó, Harmonika, armónica, y Akkordeon, acordeón). m. Variedad de acordeón, de forma hexagonal y escala cromática, muy popular en la Argentina …   Diccionario de la lengua española

  • Bandonĕon — Bandonĕon, s. Ziehharmonika …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Bandoneon — Bandonĕon, eine Art Ziehharmonika, nach dem Erfinder Band benannt …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Bandoneon — Bandoneon,das:⇨Ziehharmonika …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • bandoneon — bandoneón s. n., pl. bandoneoáne Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic …   Dicționar Român

  • bandoneon — bandòneōn m DEFINICIJA glazb. pov. višekutna harmonika rastegača s više od 88 tonova, konstruirana polovinom 19. st. ETIMOLOGIJA prema imenu izumitelja H. Banda …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”